Bij een eigen zaak opstarten komt er héél wat kijken. De 25-jarige Laurence Schalck is sinds enkele maanden de trotse eigenaar van kledingboetiek 1993 in Oudenaarde. Ze vertelt honderduit over haar drijfveren, uitdagingen en de invloed van het internet. “Ik heb liever spijt van iets dat ik geprobeerd heb, dan spijt van iets wat ik niet gedaan heb.”
1993: een persoonlijke bedrijfsnaam
Wie binnenstapt bij 1993 in het centrum van Oudenaarde, komt terecht in het perfecte Instagram-plaatje. Hippe pastelkleuren en houten tinten doen de kledingstukken perfect tot hun recht komen. Toffe modeaccessoires sieren de toonbank. Daarachter staat onderneemster Laurence Schalck (25) ons op te wachten. Haar glimlach krijgen we er gratis bij.
“Deze winkel is mijn kindje, mijn baby”, steekt Laurence enthousiast van wal. “De naam verwijst naar mijn geboortejaar. Ik zocht iets dat duidelijk maakte dat mijn ziel in deze zaak zit. Het moest persoonlijk zijn. Plots kwam ik op 1993. Ik liet het even bezinken, maar hakte dan toch de knoop door: dit wordt het!” De naam van de winkel staat in inkt vereeuwigd op de linker bovenarm van de jonge onderneemster.
“Symbolisch, voor de grootste ommezwaai in mijn leven tot nu toe. Je beslist niet elke dag om als zelfstandige aan de slag te gaan.”
De sprong naar een eigen zaak
Sinds haar kinderjaren is Laurence gepassioneerd door mode en droomt ze van een eigen zaak. “Met mijn bachelordiploma in communicatiemanagement op zak, ging ik aan de slag bij een groot modemerk. Maar na een tijd voelde ik me niet meer gelukkig in die job."
"Ik begon na te denken over andere opties. Wat wil ik écht graag doen in het leven. Het antwoord op die vraag vond ik snel: een eigen kledingboetiek uit de grond stampen.”
De beslissing om het leven als loontrekkende achter zich te laten, nam Laurence niet van de ene dag op de andere. “Terwijl ik nog in loondienst werkte, begon ik mijn businessplan uit te tekenen. Eén van de belangrijke stappen was een goed pand vinden. Ik was op zoek naar een plek waar ik mijn doelgroep – vrouwen die op zoek zijn naar kwaliteitsvolle, tijdloze en modieuze kledij – kon bereiken. Die plek vond ik uiteindelijk hier in Oudenaarde.”
“Daarna volgden de vele onderhandelingen met kledingmerken. Om nog maar te zwijgen van de tijd die in ‘kleine’ dingen kroop zoals raamstickers, visitekaartjes of de koffiekopjes. Pas toen alle puzzelstukjes perfect samenvielen, heb ik mijn vaste job opgegeven.”
“Wist ik dat mijn concept, ondanks alle voorbereiding, wel eens niet zou kunnen aanslaan? Ja. Maar mijn motto is: liever spijt van iets dat ik geprobeerd heb, dan spijt van iets wat ik niet gedaan heb.”
Boekhouder als houvast
Een belangrijk aspect van de voorbereiding was het financieel plaatje. “Ik had de jaren voordien veel gespaard én had het geluk dat ik financiële ondersteuning van thuis kreeg. Zo moest ik geen lening aangaan. En de steun van mijn ouders motiveert me extra om er vol voor te gaan. Ik wil hen fier maken.”
Laurence ging van bij de start welberekend te werk. Elke beslissing, van het type pashokje tot aan de kledingrekken, moest in het budget passen.
“Ik deed meteen een beroep op een boekhouder. Die ondersteunt me bij alle berekeningen en hielp me concreet met de opstart. Daar had ik geen ervaring mee. Ik vertrouw blind op zijn expertise en zie hem als een houvast. Het was ook hij die me het sociaal verzekeringsfonds van Liantis aanraadde.”
Winkelbeleving
In januari 2019 ging de zaak van Laurence na alle voorbereiding eindelijk open. “Hoe ik dat gevoel zou beschrijven? Surreëel. Pas enkele dagen later drong het echt tot me door: dit is vanaf nu mijn leven. Het voelt nog steeds raar om mensen naar buiten te zien wandelen met een zakje waar ‘1993’ op staat. Om nog maar te zwijgen van de complimenten via sociale media. Dat geeft ontzettend veel voldoening.”
Toch is Laurence tegenwoordig nog één van de weinigen die het aandurft om een fysieke winkel te openen. Heel wat anderen kiezen voor een webshop. “De stap om eerst een webshop te openen, is misschien makkelijker. In beide gevallen moet je je kleding aankopen, maar om bijvoorbeeld een pand te huren moet je budgettair toch sterker staan. Bij een webshop neem je minder risico’s.”
Ondanks de onzekerheden ging Laurence er volop voor. “Webshops kan je niet meer wegdenken. Dat klopt. Ik denk er zelf ook aan om in de toekomst een webshop te starten. Maar ik ga graag nog eens winkelen, net zoals héél veel anderen. En dan liefst niet bij een grote keten, maar in een winkel waar je een totaalbeleving vindt. Waar ze mooie dingen hebben, vriendelijk zijn en je persoonlijk advies geven. Vooral naar dat laatste zijn mensen op zoek. Wat voor schoenen kunnen ze aantrekken bij dat jurkje? Welk bloesje past op die broek? Die raad krijg je online veel minder. Ik geloof dan ook rotsvast dat fysieke winkels zoals de mijne niet snel zullen verdwijnen.”
Instagram-famous
Een webshop heeft Laurence voorlopig niet, maar dat houdt haar niet tegen om online actief te zijn. Instagram ziet ze als een handig kanaal om haar zaak in de kijker te zetten. Soms post ze foto’s van modellen die haar kledingmerken dragen, nog vaker staat ze zelf model. “Ik merkte al dat mijn eigen posts vaak beter werken. Vermoedelijk omdat mensen zich makkelijker met mij associëren. Bovendien zien ze in mijn filmpjes en foto’s meteen hoe soepel iets valt of hoe wijd een kledingstuk precies is.” En dat die aanpak werkt, daar twijfelt Laurence geen seconde aan:
“Als ik een foto met een kleedje post op Instagram staan er enkele uren later soms al mensen in de winkel die naar dat specifiek stuk vragen.”
Ondanks de soms nonchalante look van de foto’s, stopt Laurence heel wat tijd in haar online aanpak. “Vaak ben ik ’s avonds in de zetel nog bezig met het beantwoorden van berichten. Dat hoort erbij. Mijn vriend steunt me en signaleert het zelfs als hij op Instagram een bericht ziet van iemand die kledij uit de winkel draagt (lacht).”
Rechten en plichten
Ondertussen is Laurence al enkele maanden aan de slag als zelfstandige. De grote ommezwaai in haar leven heeft ze zich nog geen moment beklaagd. “De vrijheid die ik nu heb, is heerlijk. Ik werk veel langere dagen, maar dat voelt zo niet aan. Als zelfstandige – en dat houdt volgens mij nog steeds veel mensen tegen om te starten – heb je gauw het gevoel dat je meer plichten dan rechten hebt. De sociale bijdragen vind ik erg hoog en het is niet altijd even duidelijk wat je daarvoor in ruil krijgt. Daarnaast bestaat er nog altijd een groot contrast tussen de sociale zekerheid van werknemers en ondernemers.”
Evalueren en evolueren
Ondanks haar passie voor shoppen in een fysieke winkel, lijkt een webshop openen toch de volgende grote stap in haar avontuur als onderneemster. “Die kan ik dan combineren met mijn winkel. Ik ben me er wel van bewust dat daar opnieuw een pak nieuwe uitdagingen bij komen kijken. Ik zal bijvoorbeeld een eerste medewerker moeten aanwerven om de webshop op te volgen. Maar ik zal ook meer kledij op voorraad moeten hebben om snel te kunnen inspelen op bestellingen. En dat vraagt op zijn beurt extra financiële inspanningen.”
Laurence wil constant blijven evalueren en evolueren. “Een tweede filiaal openen zegt me niets. Bijblijven met de nieuwste mode, de nieuwste trends en met de wensen van mijn klanten: dat is al een stevige uitdaging op zich. Ik hou het dan ook liever bij één winkel, die klein en gezellig blijft. Eén waar mensen mooie kleren vinden, waar ze zich goed in voelen. Dat is mijn passie, en die wil ik blijven koesteren.”
