Gaan, gaan, gaan! Dat is waar het in de evenementensector op dit moment om gaat. Althans volgens Bart Vroonen, die actief is in de standenbouw en na ruim een jaar van totale inactiviteit plots alle zeilen moet bijzetten. In het begijnhof van zijn thuisstad Hasselt vertelt hij. Over het coronajaar, waarin tegelijk te veel en te weinig gebeurde, en over zijn voornemen om nooit nog in loondienst te werken.
Deusjevoo
Zijn eerste stappen als zelfstandig helper zette Bart in het hotel-restaurant van zijn ouders. Maar liefst 9 jaar deed hij dat, na een opleiding aan hotelschool Ter Duinen in Koksijde.
“Toen het hotel-restaurant werd verkocht, ging ik eerst wat werken in een horeca groothandel. Gewoon als werknemer. Het was pas nadat een evenementenkantoor mij vroeg om discjockey te zijn op trouw- en bedrijfsfeesten, dat ik de sector ben ingerold die ik sindsdien niet meer verlaten heb.
Ook dat was in den beginne als werknemer. Tot 2014. Het moment waarop ik noodgedwongen via interim-contracten aan de slag moest. Vijf jaar later, in 2019, was mijn klantenbestand groot genoeg om de sprong te wagen naar zelfstandige.”
Van Creaplan was op dat moment nog geen sprake. Wel van Deusjevoo, een Genkse bende creatieve bouwers van beursstanden, decors en interieurs.
“Dat was inderdaad mijn voornaamste opdrachtgever. Ik deed er vooral projectplanning, en deels ook atelier en transport. Eigenlijk deed ik er wat planning in het algemeen.”
Herademen postcorona en meteen weer buiten adem
Het jaar erop kwam corona en maakte Deusjevoo de rekening. Decorbouw en interieurs vormden voortaan hun corebusiness en het gedeelte standenbouw vloeide over naar Creaplan. Zo kwam Bart dus bij zijn huidige opdrachtgever terecht.
“Creaplan contacteerde mij om als projectleider de standen van Deusjevoo op te volgen. Het gaat ontzettend hard momenteel in de standenbouw, zeker als je ziet van waar we komen.”
Op 13 maart van vorig jaar was het voor nagenoeg de hele evenementensector plots over en sluiten. Het regende afgelastingen en ineens stond er ook voor Bart niks meer op de kalender.
“Wat een contrast met nu. Door de versoepelingen willen de organisatoren van de beurzen in het voorjaar hun events alsnog laten doorgaan. Ik moet er geen tekeningetje bij maken om aan te tonen dat het najaar drukker wordt dan ooit.”
Met grote klanten zoals Agfa en Unilin is Creaplan een toonaangevende speler geworden, die ook over de landsgrenzen heen kijkt. Nederland, Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje, Denemarken, Zwitserland, Bart ziet het allemaal graag gebeuren. Als projectleider doet hij, van zodra de stand verkocht en ontworpen is, de volledige voorbereiding.
“Ik zie erop toe dat alles aangemaakt wordt voor atelierwerk. Daarnaast zorg ik onder meer nog voor de bestelling van de materialen en de regeling van de transporten. Maar ik ben uiteraard niet de enige die projectleiding doet bij Creaplan. Om alles wat in goede banen te leiden, zijn we in totaal met vijf.”
Tomorrowland
In de standenbouw loopt het seizoen doorgaans van september tot half december, om daarna vanaf half januari te hervatten tot in april of ten laatste mei. Buiten die periodes werkt Bart ook nog voor Stagerenting, een podiumbouwer uit Hasselt, zij het dan niet voor het in zijn regio bekendste festival Pukkelpop.
“We zijn wel degelijk actief in de muziek, maar dan eerder op kleine festivals. Al zet ik me – los van al het voorgaande – tijdens de zomer ook nog een maand lang in voor Tomorrowland. Niet om dingen op te bouwen daar, maar wel om hun Global Journey Packages logistiek te ondersteunen. Zodat alle buitenlandse festivalbezoekers hun gadgets tijdig krijgen en alles in orde is met hun hotels en zo.
Op het festival zelf staan we dan met een team van ongeveer 20 mensen in voor allerlei kleinere zaken, ter ondersteuning van operations. Allemaal heel interessant wel, vind ik, en vooral ook erg divers. Uiteindelijk is die afwisseling ook de reden waarom ik zelfstandige ben geworden. Ik heb verschillende projecten nodig en wil mijn zaken zelf kunnen regelen. Werken in loondienst zal je mij hoogstwaarschijnlijk nooit meer zien doen. Ik voel dat ik in de wieg ben gelegd voor wat ik nu doe, dus wil ik het koste wat het kost ook blijven doen.”
Begint eer ge bezint
Het verhaal van Bart dient tot inspiratie voor ondernemende geesten die nog twijfelen. Ook hij wilde aanvankelijk zijn (werk)zekerheid niet opgeven, maar na verloop van tijd volgde hij toch gewoon zijn hart.
“Ik kom natuurlijk wel uit een nest van zelfstandigen. Ik zag hoe mijn ouders het deden, en ook in mijn vriendengroep zijn er veel zelfstandigen en ondernemers. Het feit dat mijn eenmanszaak niet onoverkomelijk veel administratief geregel vergde, vergemakkelijkte de stap nog meer. Ik wist op voorhand al redelijk goed wat er allemaal nodig was, dus was dat – zeker met de hulp van Liantis – in no time geklaard.”
Bart beseft dat zijn omgeving een onbewuste stimulans was. Toch heeft hij ook voor starters die niet opgroeiden in een klimaat van ondernemers nog een aantal gouden tips.
“Als je het wilt, doe het dan gewoon. En als het niet lukt, dan lukt het gewoon niet. Toegegeven, in het begin is het soms wat zoeken. Je financiële comfort valt even weg, maar heel vaak is dat gewoon een kwestie van doorbijten. Ik denk dat het heel belangrijk is dat je zelf actief op zoek gaat naar werk, in plaats van tevergeefs te wachten tot het op je afkomt. Netwerken kan helpen. En veel je naam laten vallen, zodat mensen weten waar je mee bezig bent.”
