In onze nieuwste aflevering van “Rust, punt!”, de Liantis-podcast over ondernemen en mentaal welzijn, spraken we met Steve Declercq, co-founder van Bizzy. Zijn verhaal biedt waardevolle inzichten voor ondernemers die zoeken naar mentaal evenwicht in een wereld die constant vraagt om meer, sneller en beter.
Op 26-jarige leeftijd heeft Steve al een indrukwekkend parcours afgelegd. Als zoon van zelfstandigen - zijn vader is garagist, zijn moeder begrafenisonderneemster - zat het ondernemerschap er bij hem al vroeg in. Zijn nieuwsgierigheid naar bedrijfscijfers bracht hem vaak tot verrassende tafelgesprekken: "Ik dropte gewoon aan de keukentafel: 'Mama, je brutomarge vorig jaar was 387.000 euro.' En dan keek zij naar mij van 'what the fuck'", vertelt Steve.
Na zijn economische studies richtte hij Pizzamatic op en later Bizzy, waarmee hij in amper twee jaar tijd driehonderdtachtig klanten wist aan te trekken.
Steve is eerlijk over de verslavende aspecten van ondernemerschap. "In het begin met die pizza's was dat maniakaal. Je bent dan enkel maar bezig met te refreshen en niet meer met te werken aan je onderneming."
Ook de extase bij de eerste grote verkoop bij Bizzy herinnert hij zich nog levendig: "Ik weet dat ik Henrik een high five gaf, dat we elkaar begonnen knuffelen en dat ik echt bijna aan het wenen was. Maar om nog een zo'n rush te ervaren moet je weer een volgende stap bereiken." Het belangrijk om je bewust te zijn van die dynamiek.
Een van Steve's grootste uitdagingen was de snelle groei van zijn team. "We zijn nu van vijftien mensen begin dit jaar, naar veertig mensen gegroeid. Ik had daar heel veel schrik voor."
Toch deed hij dat met een verrassend nuchtere aanpak: "We hebben dat gedaan in een periode van drie tot zes maanden zonder dat we daar heel gek over nagedacht hebben. Dat was gewoon op gevoel."
Het resultaat? "Dan zie je wel ook dat dingen breken of barsten op bepaalde aspecten." Maar juist die groeipijnen ziet hij als een noodzakelijke fase voor verdere ontwikkeling.
Voor Steve is een bewuste energieverdeling essentieel: "Vandaag is dat bij mij wel negentig procent puur Bizzy. En die tien procent die dan nog overschiet, daar probeer ik dan dingen te doen die dat weer gaan voeden, dat energievat."
Deze heldere grens houdt hem productief: "Mijn maandagen tot vrijdagen zijn intens en lang. Maar mijn zaterdagen tot zondagen zijn heel rustig en relaxed."
Hij vat het mooi samen: "Er kan ergens een muur staan, maar als je heel goed weet binnen welk speelveld je als persoon kunt bewegen, is dat cruciaal om in je onderneming, privé- en sociaal leven te blijven 'thriven'."
Voor Steve betekent geluk niet het behalen van steeds grotere mijlpalen, maar tevredenheid over je eigen inspanning.
"Ik denk dat het voor mij 'geluk' is als ik continu terugkijk naar wat ik aan het doen ben. Dat ik gewoon tevreden kan zijn met wat ik doe." Bijvoorbeeld, mocht ik morgen doodvallen, dan denk ik dat ik zou kunnen terugkijken op wat ik gedaan heb. I can accept it."
Wat kunnen we leren van Steve's verhaal?