Rij je in Gent op de Ottergemsesteenweg, dan is de kans groot dat het water je spontaan in de mond loopt. Sinds kort verspreidt het atelier van Catberry Pastries daar een heerlijk zoete geur. Elke dag is Amélie Badie er druk in de weer met vegan koekjes, cupcakes en taarten. Op korte tijd ontpopte ze zich van student sociaal werk tot een gedreven onderneemster met een succesvolle zaak.
Zes jaar geleden werd Amélie vegan. Dat betekent dat ze niets van dierlijke oorsprong eet: geen kaas, geen melk, geen boter, geen eieren ... Laat net die laatste drie overvloedig aanwezig zijn in de heerlijke gebakjes die je bij de traditionele bakker koopt. Daar wist Amélie een mouw aan te passen. Ze begon zelf vegan taarten en koekjes te bakken. Die vielen zo in de smaak, dat ze tweede werd in de bake-offwedstrijd van EVA, een vereniging die zich inzet voor de consumptie van plantaardige voeding. En zo ging de bal aan het rollen.
“Vanaf dan begon ik meer en meer dessertjes te maken voor familie en vrienden”, vertelt Amélie. “Ik vond het leuk om dingen uit te proberen en mijn taarten te decoreren. Ik maakte elke week een taart. Ik gaf die wel weg, want anders …” (lacht)
Foto door @bynouchka
Wat startte als een hobby, werd al snel een drukke bezigheid. Amélie besloot te starten als student-zelfstandige.
“Dat was heel druk. Ik ben gestart in mijn eigen keuken, die zag er op de duur uit als een industrieel bakkerijtje (lacht). Ondertussen studeerde ik sociaal werk en daarna volgde ik nog een master milieuwetenschappen. Het was niet makkelijk om dat allemaal te combineren. Ik was zo blij dat ik bestellingen binnenkreeg, dat ik soms vergat te studeren.”
“Na mijn studies, ging ik verder in bijberoep, maar mijn zaak bleef groeien. Ik heb toen de ‘Springplank naar zelfstandige’ aangevraagd. Je krijgt dan een jaar lang een uitkering, terwijl je je voorbereidt om volledig zelfstandig te worden. Ik heb geen heel jaar nodig gehad. Ik mocht al vroeger springen en sinds oktober ben ik helemaal mijn eigen baas. Vier maanden vroeger dan gepland. De logische volgende stap is een vennootschap, dat is voor binnenkort!”
Midden maart bevroor het coronavirus alle activiteiten van Catberry Pastries. Maar ook daar wist Amélie flexibel mee om te gaan.
“Alles viel weg: trouwfeesten en babyborrels werden afgelast, horecazaken gingen dicht. Ik heb toen besloten om zelf ook drie weken te sluiten. Ik heb in die tijd mijn administratie op orde gebracht, wat zeer nodig was, en eindelijk mijn splinternieuwe website online gezet.”
“Omdat je voor je werk wel de baan op mocht, ben ik voor Pasen de bestellingen zelf rond gaan brengen. Dat bracht me op het idee van Sweets in a box: dozen met brownies, cupcakes, cookies en cakesicles (cake op een stokje) die ik kon leveren bij de mensen thuis. Ik had meteen zoveel aanvragen! Ik heb de bestellingen moeten stopzetten, omdat ik ze niet allemaal kon klaarmaken. Ik leverde zo’n twintig boxen per dag en was gemiddeld zes uur onderweg. Dat was heftig! Maar zo ben ik wel meer naamsbekendheid beginnen te krijgen. Én ik mocht mensen zien tijdens de lockdown, dat was heel leuk.”
Amélie heeft dus al een wilde rit achter de rug als ondernemer. Maar wat vindt ze nu het moeilijkst aan ondernemen?
“Planning,” zegt ze heel overtuigd, “maar ik ben er wel al in verbeterd. Voor ik mijn eigen atelier had, was ik altijd tot heel laat bezig. Ondertussen heb ik al meer ervaring in het bakken, weet ik al beter hoelang iets zal duren.”
“Sinds kort heb ik mijn administratie en de schoonmaak uitbesteed. Ik kan me nu meer met mijn passie bezighouden. Sinds ik volledig zelfstandig ben, kan ik mijn dagen ook beter indelen. Daarvoor werkte ik nog voltijds, kwam ik thuis en begon ik te bakken. Ik sliep toen niet meer dan vijf uur per nacht. Ik heb dat een jaar en een half volgehouden. Mijn doel voor 2020 was dus meer slapen (lacht). Gaandeweg leer je plannen. Het is nog niet perfect, maar ik kom er wel.“
Op de vraag of Amélie tips heeft voor startende zelfstandigen, antwoordt ze bemoedigend: “Je geraakt er wel.”
“Omring je met mensen die je kunnen helpen. Toen ik mijn atelier nog niet had, kwam een vriendin mij af en toe helpen met de afwas. Ik had nog geen professionele vaatwas en ik was altijd zo dankbaar voor die hulp. Ook aan het schoonmaken spendeerde ik vroeger veel tijd. Nu komt mijn poetsvrouw één keer per week langs. Dat is echt fantastisch! Verder heb ik nu iemand die mij één keer per maand komt helpen met mijn administratie. Want dat is ook niet zo mijn ding.” (lacht)
“Mensen die je helpen en steunen zijn erg belangrijk. Maar luister niet altijd naar hen. Als je iets graag doet, probeer het gewoon, ook al slaap je niet veel. Je weet nooit wat ervan komt.”
“Blijf ook bijleren. Volg cursussen rond ondernemen. Ik zit nu in een businesscoachingtraject en ben ook gestart met een postgraduaat ondernemen aan Hogeschool Gent. Tijdens mijn leveringen luister ik in de auto naar podcasts rond ondernemerschap. Daarna voel ik me altijd heel geïnspireerd.”
“En leer plannen”, lacht Amélie nog.
“Het is gek hoe alles op drie jaar tijd is gegroeid. Dat had ik nooit gedacht. Het voelt voor mij ook niet aan als werken, al werk ik zeven op zeven. De reacties die ik krijg als mensen hun bestelling komen ophalen, doen zoveel. In de toekomst wil ik vooral blijven groeien. Ik wil tonen dat het kan: mooi, lekker én vegan!