In deze nieuwe aflevering van de Liantis-podcast Rust, punt! ontdekken we het traject van Eugénie Gillot, medeoprichter van Eugène Chocolatier. Haar ondernemersavontuur begon in 2015 bijna toevallig met het maken van ambachtelijke smeerpasta's. Wat begon als een passie groeide geleidelijk aan uit tot een volwaardige onderneming, dankzij de aanmoedigingen van mensen om haar heen. Vandaag vertelt Eugénie over haar visie op ondernemerschap, haar dagelijkse uitdagingen en haar zoektocht naar evenwicht.
Eugénies interesse in de wereld van de chocolade begon al lang voor de oprichting van Eugène Chocolatier. Ze werd geboren in een familie van levensgenieters en ontwikkelde al op jonge leeftijd een passie voor gastronomie. In 2005 vertrok ze op nauwelijks achttienjarige leeftijd voor een jaar naar Ecuador, waar ze op cacaoplantages werkte en zich verdiepte in de wereld van deze uitzonderlijke grondstof.
Bij haar terugkeer naar België schreef ze zich in bij de afdeling chocolaterie van CERIA, de school voor horecaberoepen. Ondanks deze opleiding en stages bij gerenommeerde chocolatiers zoals Laurent Gerbaud, bleef Eugénie echter nog steeds haar eigen weg zoeken in deze wereld. Pas jaren later kwam ze op het idee van smeerpasta's, een creatie waarin ze voelt dat ze echt het verschil kan maken.
"Ondernemer zijn, betekent eigenlijk dat je twintig jobs uitoefent en je kunt niet overal perfect in zijn", zegt Eugénie. Ze ontdekte deze realiteit tijdens haar stages, die haar een kijkje achter de schermen van het ondernemerschap gaven. Behalve de technische aspecten van het beroep van chocolatier, moest Eugénie ook leren jongleren met vele andere vaardigheden.
Een van haar dagelijkse uitdagingen is financieel management, een aspect waar je als ondernemer niet omheen kunt, maar waarvan ze toegeeft dat het niet haar sterkste kant is. Ook human resources vormt een constant leerproces: "Ik ben een chocolatier, geen manager." Stagiairs en medewerkers begeleiden en effectief delegeren zijn vaardigheden die ze geleidelijk aan ontwikkelt, door te accepteren dat ze fouten maakt en daaruit te leren.
In tegenstelling tot sommige ondernemers die hun professionele en persoonlijke leven strikt gescheiden houden, geeft Eugénie de voorkeur aan een meer geïntegreerde aanpak: "Alles vloeit voortdurend door elkaar", legt ze uit. Ze bespreekt de chocoladewinkel openlijk met haar kinderen en waardeert hun standpunt, dat vaak ontstellend eenvoudig is.
Deze vloeiendheid betekent echter niet dat er geen structuur is. Integendeel, Eugénie heeft een solide ondersteuningssysteem opgezet: haar ouders, haar partner en haar schoonouders helpen haar veel met de kinderen. Haar partner, zelf ondernemer, begrijpt als geen ander de beperkingen van een eigen bedrijf en neemt zijn deel van de gezinsverantwoordelijkheden ten volle op zich.
Een advies dat ze graag deelt met nieuwe ondernemers is dan ook om deze ondersteunende structuren zo vroeg mogelijk op te zetten. "Als ik het allemaal moest overdoen, zou ik er veel vroeger werk van maken", bevestigt ze.
Voor Eugénie is het cruciaal om een ondersteunend netwerk van ondernemers op te bouwen. "Als je als zelfstandige alleen maar vrienden hebt die in loondienst werken, zijn er veel dingen die ze gewoon niet begrijpen", legt ze uit. Haar vriendschappen met andere ondernemers zijn op natuurlijke wijze ontstaan, door ontmoetingen met andere Brusselse ambachtslieden, leveranciers en klanten.
Ze benadrukt ook het belang van een een soort buddy, iemand die de ups en downs van het ondernemerschap begrijpt, maar die je ook voorstelt om even volledig te deconnecteren. "Soms voelt het zo goed om dingen te doen waarbij je je hersenen op pauze zet", vertrouwt ze ons toe. Die persoon kan bijvoorbeeld voorstellen om naar de bioscoop te gaan in plaats van nog maar eens de uitdagingen van het bedrijf te bespreken.
Als we vragen naar haar toekomstplannen, geeft Eugénie mee dat ze een geleidelijke aanpak verkiest: "Ik ben iemand die heel kleine stapjes neemt." Grote veranderingen en risico's schrikken haar af en ze streeft liever naar evenwicht en een zekere stabiliteit.
Die stabiliteit gaat echter niet ten koste van de innovatie. Integendeel, ze investeert veel tijd om haar creaties te diversifiëren met tal van kleuren en nieuwe tijdelijke recepten. Deze visie sluit perfect aan bij haar filosofie: vooruitgang boeken op haar eigen tempo, terwijl ze trouw blijft aan haar waarden en haar oorspronkelijke passie voor chocolade.
Beluister het volledige gesprek in Rust, punt!, de Liantis-podcast over mentale gezondheid bij ondernemers. Die vind je op alle grote podcastplatformen.