‘Ondernemen is topsport’ wordt wel eens gezegd. En als je dan één sport moet uitkiezen om de metafoor door te trekken, dan kom je niet bij de sprint maar bij de marathon uit. Niemand beter dus dan marathonloper en Belgiës hoop op Olympisch eremetaal Bashir Abdi om het te hebben over de lange weg naar de top. Een inspirerend gesprek over doorzettingsvermogen, lessen trekken uit tegenslagen en het belang van een goed team dat je steunt, zowel voor topsporters als voor ondernemers.
Zaterdag 10 augustus. Dan moet het gebeuren voor Bashir. Samen met de andere marathonlopers vertrekt hij die dag aan het Parijse Hôtel de Ville voor een 42,195 kilometer lange tocht langs historische sites tot aan het paleis van Versailles en terug. Na het brons in Tokio dromen we allemaal opnieuw van een medaille, zeker nu de Spelen zo goed als naast de deur plaatsvinden (en er geen coronabeperkingen zijn zoals in Japan). Tijdens zijn bijzonder drukke voorbereiding – die in de war gestuurd werd door een blessure – maakte de altijd goedlachse Bashir even tijd voor Kraakhelder.
Weinig kans dat je Bashir Abdi tegenwoordig in Gent tegen het lijf loopt. In de aanloop naar de Spelen vertoeft hij vooral in het buitenland, meer bepaald in het Ethiopische hooggebergte. “Een stage op grote hoogte is een gekende manier van trainen voor duursporters,” steekt Bashir van wal. “Zowel voor hardlopers als voor wielrenners. Zo maak je meer rode bloedcellen aan nadat je terugkomt van de hoogtestage.” En die rode bloedcellen zijn belangrijk voor het transport van zuurstof in het lichaam. “Als je dan terug op zeeniveau loopt, voelt alles makkelijker aan,” voegt hij er nog aan toe.
De limiet liep hij vorig jaar al. Jammer genoeg werd zijn voorbereiding in de war gestuurd door een stressfractuur en kon hij dus geen wedstrijden lopen om te zien hoe zijn vormpeil is. “Zo’n wedstrijden zijn een goede manier om jezelf te testen,” legt Bashir het belang van die tussentijdse wedstrijden uit. “Resultaten liegen niet. Op dat vlak is lopen heel eerlijk: je haalt eruit wat je erin steekt. Als je goed hebt kunnen trainen, vallen de wedstrijdresultaten doorgaans wel mee.”
Focus houden is alvast een tip die de marathonloper ons meegeeft, ook als je in je voorbereiding opnieuw een scherpe tijd gelopen hebt. “Zo’n voorbereidingswedstrijden zijn goed voor de motivatie, maar ze mogen je niet van je einddoel afleiden. Als marathonlopers weten we dat dat tussenstops zijn. Ons hoofddoel is en blijft Parijs.”
Voor Bashir liep de voorbereiding dus niet zoals gepland. Toch ziet hij daar ook het positieve van in: “Tegenslagen maken deel uit van the journey. Topsport zonder tegenslagen is volgens mij geen topsport. Topondernemers zullen dat ook wel herkennen, ook zij hebben soms tegenslag. Het zijn uitdagingen die je moet overwinnen. Als topsporter moet je dat evenwicht vinden tussen heel veel trainen en niet geblesseerd raken. Dat is mij niet gelukt. Ik was zeer gemotiveerd voor Parijs en ben misschien iets te enthousiast geweest. Door mijn stressfractuur heb ik mijn voorbereidingsmarathon in Tokio in maart niet kunnen lopen. Die revalidatie duurde twee maanden, maar als je dat overleeft, kom je er sterker uit, ook op mentaal vlak.”
Een goed team dat je opvangt tijdens die tegenslagen is essentieel, benadrukt Bashir. “Mensen zien atletiek en zeker de marathon als een individuele sport, maar ik kan niet zonder mijn team. Dat is een van de redenen waarom ik in Ethiopië train. Daar lopen honderden atleten van Bashir-niveau, zij kunnen me pushen naar de limiet en me laten afzien. Daarnaast zijn er nog mijn management, de coach, de fysio, de dokter… Als ik in Ethiopië ben om te trainen, loop ik 200 kilometer per week. Dat doet wel iets met je lichaam. Op zondag loop ik bijvoorbeeld 40 kilometer, op maandag is mijn lichaam vermoeid maar dan staat er ook een stevige training op de planning. Op dat moment heb je atleten nodig aan je zijde, die frisser zijn en die je haas kunnen zijn tijdens de training. In mijn eentje zou dat niet te doen zijn. Het teamwork op dat niveau is onbetaalbaar. Als je een medaille wint, staat iedereen achter je en dat is mooi, maar voor mij is die medaille het werk van een heel team.”
Nog een aspect dat ondernemers zullen herkennen, is de juiste balans vinden tussen je gezin en je bedrijf. In Bashirs geval is dat het evenwicht vinden tussen zijn gezin en de vele opofferingen en lange afzonderingen. “Het is moeilijk,” geeft hij toe. “Telkens wanneer ik mijn koffers aan het pakken ben, springt mijn oudste dochter in het rond en roept ze ‘ik ga mee, ik ga mee’. Die opoffering is niet makkelijk, maar het is ‘part of the journey’. Als ik niet maandenlang ver weg uit mijn comfortzone train, weet ik dat ik niet zal kunnen concurreren met atleten die op grote hoogte geboren zijn en er het hele jaar door kunnen trainen. Als alles goed gaat en je je doelen haalt, dan is het niet voor niets geweest. Maar als je én geblesseerd bent na een stage én je er dus niet geweest bent als vader wanneer je gezin je nodig had, dan is dat best moeilijk. Gelukkig krijg ik heel veel steun van hen.”
Afsluitend geeft onze Olympische hoop vanuit zijn ervaring als topsporter nog enkele tips mee voor ondernemers die toewerken naar een doel dat niet in 1-2-3 binnen handbereik ligt, zoals de eindmeet van een marathon. “Het allerbelangrijkste is sowieso dat je een doel vastlegt. Daar begint alles mee. En om dat doel te bereiken, heb je regelmaat nodig. Heel veel mensen proberen in korte tijd heel veel dingen te doen, maar als je op de lange termijn werkt kan je beter regelmaat inbouwen. Soms is het beter dat je iets minder doet, maar wel op regelmatige basis. Omring je ook met de juiste mensen die hetzelfde doel hebben. Zo kan je elkaar motiveren en er weer bovenop helpen als het eens minder gaat. En tot slot, leef gezond. Zorg dat je voldoende slaapt, gezond eet en goed voor jezelf zorgt.”